Tryggja vill benda á umræðuna um vátryggingu mannvirkja við göllum. 

Sjá https://hms.is/frettir/hms-leggur-til-breytingar-a-kerfi-sem-virkar-ekki

Fasteignaviðskipti eru og verða ein stærstu viðskipti einstaklinga á lífsleiðinni.

Það þarf að nálgast þetta málefni með þeim hætti að þurrka upp þessa óvissu og ágreining sem verður við þessi viðskipti en miðað við það sem kom fram hjá HMS og þeirri umræðu sem spannst hjá þeim er augljóst að breyta þarf verklagi við þessi viðskipti. 

Starfsmanni HMS var tíðrætt um að vátryggja þyrfti nýbyggingar og það til 10 ára af Danskri fyrirmynd. Ég reyndar tel líklegt að erfitt verði að fá vátryggingafélag til að samþykkja 10 ára ábyrgð en ég hef séð 5 ára ábyrgðir með ákvæði um framlengingu tímabilsins. 

Ég get verði sammála að það þarf að setja slíkt upp enda bent á bæði innra og ytra eftirlit með framkvæmdum. Það þarf að tryggja að ef illa er að staðið á þessum byggingum þá beri þeim sem fúskar að greiða fyrir endurbætur. Sá sem kaupir þarf að vera fullviss að ekki sé pottur brotinn við bygginguna. Eftirlitið þarf að vera stöðugt og á byggingartímanum en ekki stöðuyfirlit þegar búið er að pakka fúski á bak við klæðningu eða slíkt. Eftirlit kæmi óhjákvæmilega á ef vátryggingafélag myndi setja upp einhverskonar kaskótryggingu með skilgreindum áhættum til að milda tjón ef verður.

Ég reyndar tel líklegt að erfitt verði að fá vátryggingafélag til að samþykkja 10 ára ábyrgð en ég hef séð 5 ára ábyrgðir með ákvæði um framlengingu tímabilsins. 

Það er óskynsamlegt að ríkisvaldið fari í breytingar og skikki húsbyggjendur til að koma með vátryggingu á galla til handa kaupbendum húsnæðis ef vátryggingabransinn er ekki tilbúinn að skaffa slíka vöru. Slíkt gerðist í Ástralíu og var því framkvæmdin allt of flókin fyrir vikið. 

Velskilgreindar áhættur er hægt að vátryggja og vátryggingareksturinn er alltaf að leita eftir slíku. Það á líka ekki að einblína á nýbyggingar eingöngu. Ef vátrygging á skilgreinda skaða utan bruna og húseigendatryggingar er sett á við sölur á húsnæði, verði einhverskonar hefð, þá eru þessi viðskipti í betra jafnvægi. Minni möguleiki á að tapa umtalsverðum peningum við uppgötvun á leyndum göllum og ekki hvað síst vátryggingafélögin fara að skoða þessi húsnæði með það að markmiði að þurfa ekki að greiða óþarfa tjón og þá lagast fúskið án opinberar íhlutunar. 

Markaðurinn sér um þetta sjálfur. fh Tryggja

Smári Ríkarðsson